Dokarmia i adoptuje psiaki. Ostrołęczanka w kadrze. Lendzioszek: to wielka duma (wywiad)

W połowie zeszłego roku wychowanka OTPS Nike Ostrołęka została wicemistrzynią Polski juniorek. Teraz Gabriela Lendzioszek dostąpiła kolejnego zaszczytu. Trener reprezentacji Polski juniorek powołał naszą zawodniczkę do reprezentacji Polski na mistrzostwa świata U-20. 19-letnia atakująca po pięciu latach przerwy ponownie wystąpi w kadrze.

Zmagania odbędą się od 9 do 18 lipca w Belgii i Holandii. Reprezentacja Polski uda się na czempionat 6 lipca ze Szczyrku, gdzie na obiektach miejscowego Ośrodka Przygotowań Olimpijskich COS, odbywa ostatnie treningi.

Reklama

Przed rokiem Lendzioszek wraz ze swoim klubem - GKS Wieżycą 2011 Stężyca doszła do finału. W najważniejszym spotkaniu o mistrzostwo kraju przegrała wraz z koleżankami w trzech setach (16:25, 15:25, 15:25). We wcześniejszych bojach wychowanka Nike spisywała się bardzo dobrze i została wybrana najlepszą atakujacą turnieju finałowego. Nagrodą był tytuł Red Bull Siatkarskie Skrzydła.

Reklama

Rozmowa z Gabrielą Lendzioszek, wychowanką OTPS Nike Ostrołęka
Powalczymy o miejsce na "pudle"
Kto poinformował Ciebie o powołaniu? 
- Trener Wiesław Popik podszedł do mnie po zakończeniu finałów mistrzostw Polski i osobiście poinformował mnie o tym, że zostałam zaproszona na zgrupowanie.

Wcześniej byłaś powoływana do kadry?
- W 2016 roku brałam udział w mistrzostwach Europy wschodniej U-16. Po pięciu latach udało mi się wrócić na „kadrowe parkiety”.

Jakie to uczucie być wśród najlepszych siatkarek w kraju?
- To ogromne wyróżnienie. Jestem podekscytowana tym, że mogę reprezentować swój kraj na mistrzostwach świata.

Reklama

Jak zaczęła się Twoja przygoda z siatkówką?
- W podstawówce byłam dużo wyższa niż moje rówieśniczki. Trener Dariusz Piersa namówił mnie na pierwsze zajęcia z siatkówki. Później już nie mogłam się doczekać każdego kolejnego treningu.

Sądziłaś, że będziesz w tym miejscu co jesteś obecnie?
- Mistrzostwa Świata to na pewno jedno z marzeń większości siatkarek. Rok temu w życiu nie powiedziałabym, że będę tu gdzie jestem.

Z kim pracowałaś w Nike Ostrołęka?
- Przygodę zaczęłam na obozie w czwartej klasie podstawówki u trenerek: Uli Iwaniuk i Moniki Gromadzkiej. W mini siatkówce również trenowałam u trenerki Uli, ale w tym czasie chodziłam też na treningi do starszego rocznika trenera Darka Piersy. W pierwszej i drugiej klasie gimnazjum w młodziczkach i kadetkach moim trenerem był Tomasz Pakieła.

Jak to się stało, że trafiałaś do Stężycy?
- W trzeciej klasie gimnazjum przeniosłam się do klubu, który w tamtym czasie był wielokrotnym mistrzem Polski. W Legionovii byłam dwa sezony i stwierdziłam, że czas na zmiany. Mój trener z Legionowa również wtedy odszedł do Stężycy. To bardzo przyczyniło się do mojego wyboru kolejnego klubu, ponieważ bardzo dobrze mi się z nim współpracowało.

Chyba nie żałujesz?
- Dokładnie. Gram GKS Wieżyca 2011 Stężyca od dwóch sezonów. W nowych rozgrywkach będziemy występować w pierwszej lidze.

Co robisz oprócz gry w siatkówkę?
- Staram się spędzać czas z rodziną i odpoczywać. Raczej nie mam drugiej pasji, nawet nie mam na nią za bardzo czasu, bo oddaje się w stu procentach siatkówce. No mogę zdradzić, że dokarmiam i adoptuję bezdomne psiaki.

Reklama

Jakie nadzieje wiążesz z występem w mistrzostwach?
- Zawsze trzeba mierzyć wysoko, więc oczywiście mam nadzieję, że staniemy na "pudle". Będziemy po prostu walczyć do samego końca o każdą piłkę tak, aby nie mieć sobie nic do zarzucenia po zakończeniu turnieju. Jeśli to sprawi, że uda nam się zdobyć medal to będzie wspaniale.

Z kim zagracie w grupie?
- Grupy się pozmieniały w ostatniej chwili, więc na tą chwilę widziałam, że zmierzymy się z reprezentacji Włoch, Egiptu i Bułgarii.

Jak wspominasz pobyt w Nike?
- Tam stawiałam pierwsze kroki. Bardzo dobrze wspominam współpracę z każdym z trenerów. Zawsze wystawili pomocną dłoń jeśli była tylko taka potrzeba. Nauczyli mnie każdego elementu od podstaw na tyle dobrze, że byłam w stanie się wybić i ruszyć w świat. Co prawda z żadną z dziewczyn nie mam kontaktu na co dzień ale wiem, że gdybym wróciła do Ostrołęki w jakiś wolny dzień i chciała się spotkać, to bez problemu mogę na nie liczyć.

Reklama

Jak często bywasz w domu rodzinnym?
- Różnie. W jednej części sezonu zdarza się, że jestem co dwa lub trzy tygodnie, a czasem nie ma mnie parę miesięcy. Moi niezawodni rodzice nie dają mi tego odczuć. W każdej wolnej chwili przyjeżdżają z moim bratem i naszymi psiakami, a wtedy spędzamy razem czas w Stężycy lub Trójmieście.

Odsłon: 16907

Komentarzy: 3

10:20, 05.07.2021r.